Eskitme Parkeler de parkenin yumuşatılmış kenarları, çukurları, olukları ve gedikleri tarihsel bir ifade ile belli bir karakter derinliği taşır. Mevcut ahşabı kullanarak yüzeyde belli bir desen efekti oluşturmak her zaman mümkün olmamaktadır. Eskitme Parkeler de yaşanmışlık hissi katmak isteyenler için elle yıpratma tekniğinin oldukça iyi bir yöntem olduğunu söyleyebiliriz.
Eskitme Parkeler ‘in sunduğu benzersiz çekiciliği anlamak hiç de zor değil aslında. Ancak modern sanatçıların genellikle, çok eski esnaf ve sanatkarlar ile aynı el işi tekniklerini ve gereçlerini kullanmaları nedeniyle bu işlem hayli karmaşık bir hal almaktadır. Elle kazınan Eskitme Parke kenarları; Kereste doğramacılığı 18. ve 19. yüzyıllarda tam ve doğru olmayan bir işlemdi. Bunun nedeni iki kerestenin ebatsal olarak birebir aynı olmayışıydı. Dolayısıyla bu kusurlu tahtalar, ahşap parke olarak döşenmek istendiğinde, yan yana duran iki tahta arasında boy farklı görmek alışılmadık bir durum yaratmıyordu.